Paul Verlaine
LA BLANKA LUNO

Profund-spegule
brilas laget',
jen sur ĝi, lule,
saliksiluet',
kaj venta ploro...
Revu, jen horo!

Tra l' bosko brila?
la blanka lun',
voĉetoj trilas
surbranĉe nun
sub tend' folia...
Ho, kara mia!

Karese, ĉaste,
kviet-silent'
jen, falas vaste
de l' firmament',
kun brilo stela...
Ho, hor' ĉiela!